" દીલ ની વાત  "


હું તો દીલ ની વાત હંમેશા તમને કેહતી હતી 
પણ તમે જે હોઠો પેર ખામોશી રાખતા 
હું તો હંમેશા માનભેર નીહાલતી હતી 
પણ તમેજ નજર ઉઠાવતા ના હતા 
હું તો હંમેશા મારી ભૂલોની માફી માંગતી 
પણ તમે જ મારી ભૂલો ને સુધારી ના શકતા 
હું તો હુમેશા સ્વપ્નો માં જોતી હતી 
પણ તમે તો હ્કીક્ત માં મને જોતા જ ના હતા 
હું તો હંમેશા તમારી દોસ્તી ને ચાહતી હતી 
પણ તમે તો મે દોસ્ત જ નાં માની 
હું તો હંમેશ તમને પ્રેક કરતી રહીશ 
પણ તમે તો મને નફરત પણ ના કરી શકયા 

ગઝલ 

તું આપે છે સ્મીત પછી ઇનકાર શા માટે 

મીલ્ન લખતા નથી તો કરો છો પ્યાર શા માટે ?

ખુદા સ્વપ્ના નથી થતા સાકાર અહીંયા

તો પછી આ ખ્વાબો ના ઘરો ને રેત નો આધાર શા માટે ?

જમાના એ ઝખ્મો ઘણા આપ્યા છે એવા ખ્યાલે

હૃદય મોટું ધરાવું છુ ઝખમ બે - ચાર શા માટે ?

નકી શેતાન નુજ શાસન ચાલી રહ્યું છે દોસ્તો

નહી તો પ્રભુ ચલાવે અંધેર શા માટે  

" તને જ પ્રેમ કરીશ "


હું તનેજ પ્રેમ કરીશ 
જો તું મને સાથ આપતો ના હોય તો પણ 
તો પણ હું તને જ પ્રેમ કરીશ 
તું મેં જુવે કે ના જુવે 
તું મને ચાહે કે ના ચાહે 
પણ તારી ચાહત ને તો ચાહતી જ રહીઇશ 
તું મેળે કે ના મળે 
પણ તારા રસ્તા ને તો રોજ - રોજ મળતી રહીશ
તુંજ  મારી ચાહત છે માટે જીવન ભાર તને જ ચાહીશ  
તુજ મારો સાચો હમસફર છે ....
"શૈશવ" તુજ મારો સાચો હમસફર છે 
તારા વગર તો હું કરમાયેલું ફૂલ છુ 
તને જોઈ ને તો ખીલી ઉઠે છે આ મારું દીલ 
ને તને સતત પામવા ઝંખે છે આ દીલ
ખરેખર મારી ખુશી તુજ છે
માટે હું તને જ પ્રેમ કરતી રહીશ  

રેહ્વાય નહી 

જે વાત કેહ્વી છે તે કેહવાય નહી 
અને જોઈ ને ચુપ રેહ્વાય નહી 
રહે છે એ કાયમ દીલ ના ઊંડાણ મહી
હું રોજ જોઉં છુ તો પણ એ પાસ આવે નહી
નથી હીમત હવે એને કશું પૂછવાની
ને છતાય એના વગર એક પળ રેહ્વાય નહી
લોકો ની નજર માં હું એની બની ગઈ છુ
ને હવે એ વાત ને નકારી શકાય નહી
નથી મારું કોઈ કે એને તે આપીશ શકે
ને છતાં મારા થી એના વગર રેહ્વાય નહી  

" ખોવાયો છે પ્યાર "

અહીં મારો ખોવાયો છે પ્યાર 

કોઈ મારો શોધી આપો પ્યાર 
શોધું છુ , લાંબા સમય થી પ્યાર 
જડ્્તો નથી લાંબા સમયથી પ્યાર
મળ્યો તો પુનમ ના જેવો પ્યાર
ખોવાયો છે અમાસ ના જેવો પ્યાર
અહીં છે નાજ્દીક માં મારો પ્યાર
શોધી રહી છુ અનમોલ મારો પ્યાર
નથી મળતો મારો અનમોલ પ્યાર
હવે રાહ જોવી નીર્થ્ક છે પ્યાર
મારો અનલકી રહ્યો હે પ્યાર
બસ મને મળે જો મારો પ્યાર   

"મનમાં "

ચાલ સખી જઈએ પુસ્તકો ના વનમાં 

વનમાં ને વનમાં જઈએ એક બીજાના મનમાં 
તાજી હવા ભરી લઈએ આજ તનમાં 
મૂકી બધી ચીનતાઓ  નેવે સંઘરી લે મને મનમાં
પાિરજાતક નું ફૂલ તું નાનું બુલ-બુલ તું 
સફર જીન્દગીની સાથે મનાવશું ભરી લે મને એકવાર મનમાં   

તું જ જોઈએ છે

મારી ઝીન્દગી માં પૂર્ણતા પામવા તારો સહકાર જોઈએ છે

મારી ધડકનો ને ધબકતી રાખવા તારી યાદ જોઈએ છે

મારા પલક ના આંસુ લુછવા તારું સ્મીત જોઈએ છે

મારા અરમાનો ને પુરા કરવા તારો સાથ જોઈએ છે

મારી કિવતાઓ માં પ્રાણ પૂર્વા તારા શબ્દો જોઈએ છે

મારા મૌન ને વાચા આપવા તારો પ્રેમ જોઈએ છે

મારા સ્નેહ ને મેહસૂસ કરવા તારો એહસાસ જોઈએ છે

મારા રસ્તા ને મઝીલ આપવા તારો હાથ જોઈએ છે

મારા જીવન માં નશીબ બનવા તારા હાથ ની લકીર જોઈએ છે

મારા મુખ નું તેજ વધારવા મને ફક્ત્ "તું" જ જોઈએ છે

કાવ્ય 

શા માટે ચાલુ છુ ખબર નથી 
હું મ્ઝીલ થી અજાણી રહી ગઈ છુ 
સમજતી'તી સમાઈ છુ જેનામાં 
એના તો દીલ થી એ પર રહી ગઈ છુ 
સાચું કહું તો આ સત્યની શોધ માં 
ગેર સમજ થી દોરવાઈ ગઈ છુ 
દે છે પોતાના એ હવે જાકારો કે
દર બ દર ભટકતી મેહમાન થઇ ગઈ છુ
નશીબ ના કેવા લેખ લખાવી આવી છુ
કીસ્મત થી હવે હવે તો મોહતાજ થઇ ગઈ છુ  
મંડાય છે સરવાળા ભ્ગકાર  જીવન માં 
સમય પેહલાજ બાદ થઇ ગઈ છુ 

િવ્રહ 

દર્દ નો દ્રીયો નયન માં સમાવી ને હું હસ્તી હતી 
દુિનયા સામે પ્રેમ ના કાંટા કાળજા માં દબાવી ને
પુષ્પ બની ખીલતી હતી  
બે રંગ જી્દગી માં નકલ રંગો ની ચોરી ને ચીતરી લેતી હતી
"છુ" હોશ માં કહી મુખ માં સમાવી શબ્દો
બેસી ખામોશ થઇ ને
પ્રેમ છે તમારો અંશ હૃદય માં  
છુપાવી ને જીવતી હતી તમારા િવ્રહ ને....તમારા વિરહ ને   

ખંડેર 

શહેરો ની આ ઈનટ માટી ની દીવાલો માં
જીવતી લાગણીઓ ચણાય
જ્યાં જુઓ ત્યા
માનવી ની માણસાઈ હણાય
પ્રેમ ને તો ક્યાંય દુર સુંધી નો સંબંધ નહી
જ્યાં નજરો કરો ત્યાં માનવતા દુભાય
આ શહેરો જીઈવતા ખંડેર બની ગયા કે 
જ્યાં  માનવી માનવી ને હની રહ્યો છે  
ત્યા પ્રેમ નો સમય તો રહેજ ક્યાં થી ?
જ્યાં લાગણીનો માનવી સ્નેહવીભર થઇ ગયો
જુઓ આ ખંડેર માં
દેહ ના સોદા એ કોડીઓ ના ભાવે થાય છે   

શી ખબર ?
ઝાંઝવા ના જળ હશે શી ખબર ?
હકીક્ત કે છલ હશે શી ખબર ?
પ્રેમ તની ખબર હશે શી ખબર ?
કંટક કે કમળ હશે શી ખબર ?
મળવાને વીહવ્લ હશે શી ખબર ?
સંગ એનો ચંચળ હશે શી ખબર ?
પ્રેમાલાપ માં દલ હશે શી ખબર ?
સીમીત કે સફળ હશે શી ખબર ?
પાલવ માં વળ હશે શી ખબર ?
કઠોર કે કોમલ હશે શી ખબર ?
ઝંખનાનું બળ હશે શી ખબર ?
સ્વપ્ન કે ફળ હશે શી ખબર ?   

" તમારી યાદ "



આંખો માં બાઝી ગયા છે જાળા 
પણ છતાં રહી ગઈ યાદ તમારી
થયા છે દીલ થી બીમાર 
પણ શ્વાસ માં રહી ગઈ છે યાદ તમારી 
વાવાઝોડા આવ્યા છે કેટલાય 
પણ લઇ ગયા એક યાદ તમારી 
મે અમે ક્યાં એકલા છીએ
મઝધારે પણ સાથે જ છે તમારી યાદ 
હવે એ દીલ માં ક્યાં છીએ  અમે  "શૈશવ"
દીલમાં  ફક્ત છે યાદ તમારી  

" તમારા પ્રેમ ની અસર "

સ્મરણ થતા તમારું અનાયાસે હ્રખાઈ જવાય છે

અવાજ તમારો સાંભળતાજ દીલ બેચેન થઇ જાય છે  

મળવા તમને મનછે આતુર પણ 

ચાલતા - ચાલતા ક્યારેક અટકી જવાય છે 

યાદ તમારી આવતા જ સ્પનામ જ ક્યાંક ખોવાઈ જવાય હે 

જોઈ ને આપ ની મુસ્કાન વગર કારણે મલકાઈ જવાય છે 

આ અપના પ્રેમ ની અસર છે 

"હૃદય મારું તાજમહેલ "



મલમ ના લગાવો ઝખ્મો પર મારા 
હું ચાહું છુ એ નાસુર બની જાય 
તારી યાદ સદા રહે છે મારા હૃદય માં 
ને હૃદય મારું તાજ મહેલ બની જાય
હૃદયને મ્ન્દીઈર બનાવી મૂર્ત રાખી સદા તારી 
પૂજા કરતી હતી હું હર હંમેશ તારી 
પ્રેમ ના અઢી અક્ષર નાં સમજ્યા તમે 
તો શા કામ ની એ કોલેજ ની ડીગ્રી તારી
પ્રેમ તો પરમાત્મા નું બીજુ નામ છે
પણ વાસનાની દુનીયા માં એ ખુબ બદનામ છે
ચાલો ખુશ નશીબ આરામ કરીએ આ કબર માં
આપની આ મ્ત્લ્્બી દુનીયા શું આપનું ભલું કરે
હૃદય મારું તાજમહેલ ......   

"તારા વગર "

ચારે બાજુ છે ખુશી ના ખળભળાટ 
છતાં આવે છે વેદના ના અણસાર તારા વગર 
ભરેલો છે લાખો લોકો નો દરબાર 
છતાય થાય છે તન્હાઈ નો એહસાસ તારા વગ્ર 
આજે છે બુઉદ્ધ પુન્મ ની રાત 
છતાં લાગે છે અમાસ નો અંધકાર તારા વગર
મુજ પર થઇ છે દુિનયા ની લાગણી અપાર
છતાં એ બધી લાગણી બેકાર લાગે છે તારા વગ્ર  

ફરીયાદ 



શું કરું તને ફરીયાદ હું
રોજ તારી રાહ જોઉં ને તું નાં આવે
એજ છે મારી ફરીયાદ
સપના માં તો તું મને રોજ મળે
પણ સમીપ આવતા ગભરાય
જખ્મો ઘણા કર્યા છે સીત્મ્ગરો એ  
પણ એ જખ્મો પેર મલમ લાગ્ડવા પણ તું નાં આવ્યો 
પ્રેમ કર્યો છે તને મે નહી કે કોઈ ખેલ
પણ મારી પ્રીત તું ના સમજ્યો
હું તો જાન ન્યોચ્વ્ર કરવા તૈયાર છુ તારી પાછળ
પણ કફન ઓઢ્ડવા પણ તું નાં આવે તો ?  

"તમે" 


પ્રેમ તણા િવશાલ સાગર છો તમે
પેહલા વરસાદ ની ધરા છો તમે
છબી મહી રાધાજી નું સૌમ્ય છો તમે
ઉગતા સુરજ નું અનુપમ સૌન્દર્ય છો તમે
ગુલાબ મહી પાંખડીઓની નાજુકતા છો તમે
સુપ્રભાતે પંખીઓનું મધુર ગુંજન છો તમે
સપ્ત સુરો ની મધુર સુરાવલી છો તમે
લજામણીની કોમળ લાજ્કતા છો તમે
શશી બી શીત્લતા બી ઝલક છો તમે  

સાંજ મહી સમુદ્ર કીનારાની શોભા છો તમે
નીલામ્બ્ર ના િવશાલતા નું નજ્રાનું છો તમે 
શીત્લ મંદ સ્મીર ની  લેહ્રો છો તમે
પુનમ મહી ચન્દ્ર ની તેજસ્વી પ્રતીભા છો તમે
આભ માં ઉડતા પંખી ઓ નું કલરવ છો તમે
ચાતક મહી વર્ષાની મીઠી પ્યાસ છો તમે
સદાય ખ્લ ખ્લ વેહ્તી સરીતા છો તમે
પરોઢ ના પુષ્પની સુવાસીકતા છો તમે
નીશા ના  ચમકતા તારલા ની ચાંદની છો તમે
રૂપ સુંદરતા નું અપ્ર્તીમ્મ લાવણ્ય છો તમે
દીલ માં અિવરત ધ્ક ધ્ક કરતી ધડકન છો તમે
રોમે રોમ માં વેહતા રુધીર નો પ્રવાહ છો તમે
સપનાં ઓ માં વસ્તી સ્વપ્ન પરી છો તમે
હર્ષ તણા મન ની મુરાદ છો તમે
પ્રીત ની મનોહર છબી છો તમે
કોઈ શાયર ની મધુર મીઠી ગઝલ છો તમે
સદગુણ સુંદરતા સંસ્કારો નું પ્રતીક છો તમે
ઈસુ નું અપ્રતીમ અલભ્ય દર્શન છો તમે
હર્ષ ની તમે હર્ષલ કિવતા છો તમે
ઈશ ના ફુરસદ ની અધ્વીતીય રચના છો તમે
કુદરત નું કામણગારું ૮મુ અચરજ છો તમે